سفارش تبلیغ
صبا ویژن

بهار قرآن خجسته باد

شناخت میهمانی خدا

ماه رمضان

وجوب روزه گرفتن

«یَـأَ ایُّهَا الَّذِینَ امَنُواْ کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیَامُ کَمَا کُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِن قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ»(1) ؛ اى کسانى که ایمان آورده‏اید! روزه بر شما نوشته (واجب) شده است، آنگونه که بر کسانى که پیش از شما بودند، نوشته شده بود. باشد که پروا کنید!»      

خداوند، بندگان را به چیزى که تاب نیاورند، موظّف نکرده است. همانا آنان را در شبانه‏روز، به پنج نماز، موظّف ساخته است و از هر دویست درهم، به پنج درهم مکلّف نموده و در سال، به روزه ماه رمضان تکلیف کرده است

- قال الإمام زین العابدین علیه‏السلام: إنَّ الله‏َ افتَرَضَ خَمسا و لَم یَفتَرِض إلاّ حَسَنا جَمیلاً: الصَّلاةَ، وَالزَّکاةَ، وَالحَجَّ، وَالصِّیامَ، و وِلایَتَنا أهلَ البَیتِ(2) ؛‌ خداوند، پنج چیز را واجب کرده است و جز نیکو و زیبا، واجب نکرده است: نماز، زکات، حج، روزه و ولایت ما اهل بیت. 

- قال الإمام الباقر علیه‏السلام: بُنِیَ الإِسلامُ عَلى خَمسٍ: إقامِ الصَّلاةِ، و إیتاءِ الزَّکاةِ، و حَجِّ البَیتِ، و صَومِ شَهرِ رَمَضانَ، وَالوِلایَةِ لَنا أهلَ البَیتِ (3) ؛ اسلام بر پنج پایه بنا شده است: برپا داشتن نماز، پرداختن زکات، حجّ خانه خدا، گرفتن روزه ماه رمضان و ولایت ما اهل بیت .  

- قال الإمام الصادق علیه‏السلام: ما کَلَّفَ الله‏ُ العِبادَ إلاّ ما یُطیقونَ، إنَّما کَلَّفَهُم فِی الیَومِ وَاللَّیلَةِ خَمسَ صَلَواتٍ، و کَلَّفَهُم مِن کُلِّ مِئَتَی دِرهَمٍ خَمسَةَ دَراهِمَ، و کَلَّفَهُم صِیامَ شَهرِ رَمَضانَ فِی السَّنَةِ(4) ؛  خداوند، بندگان را به چیزى که تاب نیاورند، موظّف نکرده است. همانا آنان را در شبانه‏روز، به پنج نماز، موظّف ساخته است و از هر دویست درهم، به پنج درهم مکلّف نموده و در سال، به روزه ماه رمضان تکلیف کرده است .  

- قال الإمام الصادق علیه‏السلام: یُسأَلُ المَیِّتُ فی قَبرِهِ عَن خَمسٍ: عَن صَلاتِهِ، و زَکاتِهِ، و حَجِّهِ، و صِیامِهِ، و وِلایَتِهِ إیّانا أهلَ البَیتِ(5) ؛ از مرده در قبر درباره پنج چیز سؤال مى‏شود: نمازش، زکاتش، حجّش، روزه‏اش، و ولایتش نسبت به ما اهل بیت .  

حکمت روزه گرفتن

- قال الإمام علیّ علیه‏السلام: حَرَسَ الله‏ُ عِبادَهُ المُؤمِنینَ بِالصَّلَواتِ وَالزَّکَواتِ و مُجاهَدَةِ الصِّیامِ فِی الأَیّامِ المَفروضاتِ؛ تَسکینا لِأَطرافِهِم، و تَخشیعا لِأَبصارِهِم، و تَذلیلاً لِنُفوسِهِم، و تَخفیضا لِقُلوبِهِم، و إذهابا لِلخُیَلاءِ عَنهُم، ...(6)؛ خداوند، بندگان مؤمن خویش را با نمازها، زکات‏ها و تلاش براى روزه گرفتن در روزهاى واجب‏ شده، نگهدارى کرده است تا اعضایشان آرامش یابد و چشمانشان خشوع پیدا کند و جان‏هایشان رام گردد و دل‏هایشان متواضع شود و غرور از آنان زدوده گردد، به سبب حکمت‏هایى که در آنهاست، چون: خاکى شدن چهره‏هاى عزّتمند از روى تواضع، به زمین چسبیدن اعضاى شریف از روى فروتنى، و چسبیدن شکم‏ها به پشت‏ها از روى رام شدن .       

- قال الإمام علیّ علیه‏السلام: فَرَضَ الله‏ُ الصِّیامَ ابتِلاءً لاِخلاصِ الخَلقِ (7) ؛ خداوند، روزه را واجب فرمود، تا آزمونى براى اخلاص آفریدگان باشد.    

- قالت فاطمة علیهاالسلام: فَرضَ [الله‏ُ] ... الصِّیامَ تَثبیتا لِلإِخلاصِ (8) روزه براى استوارسازى اخلاص، واجب شده است .  

- قال الإمام الحسین  علیه‏السلام ـ فی بَیانِ عِلَّةِ الصِّیامِ ـ : لِیَجِدَ الغَنِیُّ مَسَّ الجوعِ فَیَعودَ بِالفَضلِ عَلَى المَساکینِ (9)؛ امام حسین علیه السلام درباره حکمت روزه‏دارى فرمود: تا ثروتمند، رنج گرسنگى را بچشد؛ پس بر بینوایان نیکى کند . 

- قال الإمام الصادق علیه‏السلام: إنَّما فَرَضَ الله عز و جل الصِّیامَ لِیَستَوِیَ بِهِ الغَنِیُّ وَالفَقیرُ؛ و ذلِکَ أنَّ الغَنِیَّ لَم یَکُن لِیَجِدَ مَسَّ الجوعِ فَیَرحَمَ الفَقیرَ؛ لِأَنَّ الغَنِیَّ کُلَّما أرادَ شَیئا قَدَرَ عَلَیهِ، فَأَرادَ الله‏ُ عز و جل أن یُسَوِّیَ بَینَ خَلقِهِ، و أن یُذیقَ الغَنِیَّ مَسَّ الجوعِ وَالأَلَمِ؛ لِیَرِقَّ عَلَى الضَّعیفِ فَیَرحَمَ الجائِعَ(10)؛ امام صادق علیه‏السلام درباره حکمت روزه‏دارى فرمود: خداوند متعال، روزه را واجب ساخته است تا ثروتمند و تهیدست، برابر شوند؛ چون [بدون روزه] ثروتمند، رنج گرسنگى را نمى‏چشید تا به فقیر ترحّم کند؛ زیرا ثروتمند هر گاه چیزى را بخواهد، بر آن تواناست. پس خداى متعال خواست تا میان بندگانش برابرى پدید آورد و ثروتمند هم طعم گرسنگى و رنج را بچشد تا بر ناتوان، رقّت قلب یابد و بر گرسنه ترحّم نماید.   

ماه رمضان  

فضیلت روزه 

 - قال رسول الله‏ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله: جَعَلَ الله‏ُ ... قُرَّةَ عَینی فِی الصَّلاةِ وَالصَّومِ (11) ؛ خداوند، فروغ دیدگانم را در نماز و روزه قرار داده است .

 قال رسول الله‏ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله: قالَ حَبیبی جَبرَئیلُ: إنَّ مَثَلَ هذَا الدّینِ کَمَثَل شَجَرَةٍ ثابِتَةٍ؛ الإِیمانُ أصلُها، وَالصَّلاةُ عُروقُها، وَالزَّکاةُ ماؤُها، وَالصَّومُ سَعَفُها (12) ؛ حبیب من جبرئیل گفت: «مَثَل این دین، همچون «مَثَل درختى ثابت و استوار است. ریشه‏اش ایمان است و رگ‏هایش نماز . آب آن، زکات است و شاخ و برگش، روزه.»

- قال الإمام الصادق علیه‏السلام: ثَلاثَةٌ مِن رَوحِ اللهِ: التَّهَجُّدُ فِی اللَّیلِ بِالصَّلاةِ، و لِقاءُ الإِخوانِ، وَالصَّومُ (13)؛ سه چیز از رحمت خداست: شب‏ زنده‏دارى و نمازگزارى در شب، دیدار با برادران، و روزه گرفتن . 

- قال لقمان علیه‏السلام ـ فی مَوعِظَتِهِ لاِبنِهِ ـ یا بُنَیَّ، السَّفینَةُ إیمانٌ، و شِراعُهَا التَّوَکُّلُ، و سُکّانُهَا الصَّبر،ُ و مَجاذیفُهَا الصَّومُ وَالصَّلاةُ وَالزَّکاةُ (14) ؛ حضرت لقمان علیه‏السلام در موعظه خویش به پسرش فرمود: فرزندم! ایمان، کِشتى است. بادبان آن، توکّل است؛ سُکّان آن، صبر است؛ و تیرک‏هاى بادبان آن، نماز و روزه و زکات‏اند .     

روزه برای خداست 

- قال رسول الله‏ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله: قالَ الله‏ُ عز و جل: «الصَّومُ لی، و أنَا أجزی بِهِ» (15) ؛ خداوند فرموده است: «روزه، براى من است و خودم پاداش آن را مى‏دهم.»  

- قال رسول الله‏ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله: کُلُّ عَمَلِ ابنِ آدَمَ یُضاعَفُ؛ الحَسَنَةُ عَشرُ أمثالِها إلى سَبعِمِئَةِ ضِعفٍ ، قالَ ‏الله‏ُ عز و جل: «إلاَّ الصَّومَ فَإِنَّهُ لی، و أنَا أجزیبِهِ، یَدَعُ شَهوَتَهُ و طَعامَهُ مِن أجلی»(16) ؛ هر کار انسان، چند برابر مى‏شود. کار نیک، ده برابر تا هفتصد برابر مى‏شود. خداوند فرموده است: «مگر روزه، که براى من است و خودم پاداش آن را مى‏دهم، [که روزه‏دار] خواسته دل و خوراکش را به خاطر من وامى‏گذارد.»   

 

- قال رسول الله‏ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله: قالَ الله‏ ـ تَبارَکَ و تَعالى ـ : «کُلُّ عَمَلِ ابنِ آدَمَ هُوَ لَهُ غَیرَ الصِّیامِ؛ هُوَ لی، و أنَا أجزی بِهِ.» وَالصِّیامُ جُنَّةُ العَبدِ المُؤمِنِ یَومَ القِیامَةِ کَما یَقی أحَدَکُم سِلاحُهُ فِی الدُّنیا ... (17)؛ خداى متعال فرموده است: «هر کار انسان براى خود اوست، مگر روزه‏دارى، که براى من است و من خودم پاداش آن را مى‏دهم . روزه، سپر بنده مؤمن در روز قیامت است، همانگونه که در دنیا هر یک از شما را سلاحش حفاظت مى‏کند. بوى ناخوش دهان روزه‏دار نزد خدا از بوى مشک، خوش‏بوتر است. روزه‏دار، دو بار خوشحال مى‏شود: هنگامى که افطار مى‏کند و مى‏خورد و مى‏نوشد و آنگاه که مرا دیدار مى‏کند. پس او را وارد بهشت مى‏کنم.»    

 

- قال رسول الله‏ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله: عَلَیکَ بِالصَّومِ؛ فَإِنَّهُ مَحضٌ (18) ؛ بر تو باد روزه، که عبادتى ناب است!      

 

- قال الإمام علیّ علیه‏السلام ـ فِی الحِکَمِ المَنسوبَةِ إلَیهِ ـ الصَّومُ عِبادَةٌ بَینَ العَبدِ و خالِقِهِ، لا یَطَّلِعُ عَلَیها غَیرُهُ، و کَذلِکَ لا یُجازی عَنها غَیرُهُ (19) ؛ روزه، عبادتى میان بنده و آفریدگار اوست. کسى جز آفریدگار، از آن آگاه نمى‏شود و کسى جز پروردگار، پاداش آن را نمى‏دهد . 

سخنى در شرح حدیثِ: «روزه، براى من است»    

ابو حامد غزّالى در شرح این حدیث، گفته است:   

این که روزه براى خداست و این شرافت را یافته که به خداوند، نسبت داده شود (هر چند همه عبادات، براى اوست، همچنان که کعبه این شرف را یافته که خانه او باشد، در حالى که همه زمین براى اوست) دو معنا دارد:   

نخست این که: روزه، پرهیز و ترک است و عملى پنهان است و در آن، کارى نیست که دیده شود. به خلاف همه عبادت‏ها که در معرض دید مردم انجام مى‏شوند، روزه، عبادتى است که جز خدا آن را نمى‏داند؛ چرا که کارى است باطنى که همان صبر است .   

دوم این که: روزه، سرکوبى دشمن خداست؛ چون ابزار شیطان ملعون، شهوت‏ها هستند و شهوات با خوردن و آشامیدن، نیرو مى‏یابند. از این رو، پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله فرموده است: إنَّ الشَّیطانَ لَیَجرى مِنِ ابنِ آدَمَ مَجرَى الدَّمِ؛ فَضَیِّقوا مَجارِیَهُ بِالجوعِ؛ شیطان، همچون خون، در وجود آدمى جارى مى‏شود، پس گذرگاه‏هاى او را با گرسنگى، تنگ کنید ... .  

از آن جا که به خصوصِ روزه، سرکوبى شیطان و بستن و تنگ ساختن گذرگاه‏هاى اوست، شایسته است که ویژه خدا گردد؛ زیرا سرکوبى دشمن خدا، یارى نمودن خداست، و یارى‏رسانىِ خداوند به بنده‏اش، در پىِ یارى کردن بنده به خداست. خداوند فرموده است:  

«إِن تَنصُرُواْ اللهَ یَنصُرْکُمْ وَ یُثَبِّتْ أَقْدَامَکُمْ»(محمد/7) ؛ اگر خدا را یارى کنید، خدا یارى‏تان مى‏کند و گام‏هایتان را استوار مى‏سازد . پس شروع تلاش، از بنده است و پاداش دادن به هدایت، از خدا .

ارزش روزه‏دار  

- قال رسول الله‏ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله ـ فی قَولِهِ تَعالى: «التَّـائبُونَ الْعَـابِدُونَ الْحَـامِدُونَ السَّـائحُونَ »- : السّائِحونَ و هُمُ الصّائِمونَ فی الحدیث: «سیاحة هذه الاُمّة الصیام»، قیل للصائم: سائح؛ لأنّ الّذی یسیح فی الأرض متعبّد یسیح ولا زاد له ولا ماء، فحین یجد یطعم. والصائم یُمضی نهاره لا یأکل ولا یشرب شیئاً فشُبّه به.(20)       

پیامبر خدا صلى‏الله‏علیه‏و‏آله دربـاره آیـه: «[مؤمنـانْ] توبـه‏کنندگـان، پرستشگـران، ستایشگران، سیاحتگران ... اند» می‌فرماید: سیاحتگران، همان روزه‏داران‏اند. در حدیث است: «سیاحت این امّت، روزه است.» این که به روزه‏دار، «گردشگر» گفته شده، به خاطر شباهتى است که میانشان وجود دارد؛ زیرا کسى که در زمین سیاحت مى‏کند، عبادت‏پیشه‏اى است که بى‏توشه و آب مى‏گردد و هر گاه چیزى بیابد، مى‏خورد. روزه‏دار هم روزش را بدون خوردن و نوشیدن مى‏گذراند .   

- قال رسول الله‏ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله: إنَّ لله‏ِِ مائِدَةً عَلَیها ما لا عَینٌ رَأَت، ولا اُذُنٌ سَمِعَت، ولا خَطَرَ عَلى قَلبِ بَشَرٍ، لا یَقعُدُ عَلَیهَا إلاَّ الصّائِمونَ(21) ؛ خداوند، سفره‏اى دارد که بر آن نعمتى است که نه چشمى دیده، نه گوشى شنیده و نه بر دل بشرى گذشته است. بر سر این سفره، جز روزه‏داران نخواهند نشست .

  امام صادق علیه‏السلام درباره حکمت روزه‏دارى فرمود: خداوند متعال، روزه را واجب ساخته است تا ثروتمند و تهیدست، برابر شوند؛ چون [بدون روزه] ثروتمند، رنج گرسنگى را نمى‏چشید تا به فقیر ترحّم کند؛ زیرا ثروتمند هر گاه چیزى را بخواهد، بر آن تواناست. پس خداى متعال خواست تا میان بندگانش برابرى پدید آورد و ثروتمند هم طعم گرسنگى و رنج را بچشد تا بر ناتوان، رقّت قلب یابد و بر گرسنه ترحّم نماید.   

- قال رسول الله‏ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله: نَومُ الصّائِمِ عِبادَةٌ، و نَفَسُهُ تَسبیحٌ (22)؛ خواب روزه‏دار ، عبادت است و نَفَس او، تسبیح است .   

- قال رسول الله‏ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله: نَومُ الصّائِمِ عِبادَةٌ، و صَمتُهُ تَسبیحٌ، و عَمَلُهُ مُضاعَفٌ، و دُعاؤُهُ مُستَجابٌ، و ذَنبُهُ مَغفورٌ (23)؛ خواب روزه‏دار، عبادت است؛ سکوتش تسبیح است؛ عملش دو برابر است؛ دعایش مستجاب است و گناهش آمرزیده است .

- قال رسول الله‏ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله: إنَّ الصّائِمَ لا یَجری عَلَیهِ القَلَمُ حَتّى یُفطِرَ، ما لَم یَأتِ بِشَیءٍ یَنقُضُ (24)؛ بر روزه‏دار، قلم [ثبت گناهان] بى‏تردید جارى نمى‏شود، این حدیث و امثال آن، مجوّز ارتکاب گناه نیستند و مقصود، آن است که روزه، مانع از انجام دادن گناهان مى‏گردد و در نتیجه گناهى در پرونده روزه‏دار، ثبت نمى‏شود، تا آن که افطار کند، [البتّه] تا وقتى که آنچه روزه را باطل مى‏کند، انجام نداده باشد.               

- قال رسول الله صلى‏الله‏علیه‏و‏آله: لِلصّائِمِ فَرحَتانِ: فَرحَةٌ عِندَ فِطرِهِ، و فَرحَةٌ یَومَ القِیامَةِ، یُنادِی المُنادی:  «أینَ الظّامِئَةُ أکبادُهُم؟ و عِزَّتی، لَأَروِیَنَّهُمُ الیَومَ»(25) ؛ روزه‏دار، دو خوشحالى دارد: خوشحالى او به هنگام افطارش، و خوشحالى او در روز قیامت، [آنگاه] که منادى ندا مى‏دهد: «کجایند صاحبان جگرهاى سوخته و تشنه؟ به عزّتم سوگند، امروز سیرابشان مى‏کنم.     

- قال رسول الله صلى‏الله‏علیه‏و‏آله: وَالَّذی نَفسی بِیَدِهِ، لَخُلوفُ فَمِ‏الصّائِمِ أطیَبُ عِندَ الله ِتَعالى مِن ریحِ المِسکِ(26) ؛ سوگند به آن که جانم در دست اوست، بوى ناخوش دهان روزه‏دار نزد خداى متعال، خوش‏بوتر از بوى مُشک است . 

- قال رسول الله صلى‏الله‏علیه‏و‏آله: ثَلاثُ دَعَواتٍ مُستَجاباتٌ: دَعوَةُ الصّائِمِ، و دَعوَةُ المُسافِرِ، و دَعوَةُ المَظلومِ (27) ؛ سه دعا، مستجاب است: دعاى روزه‏دار، دعاى مسافر و دعاى ستمدیده . 

رسول اکرم صلی الله علیه وآله فرمودند:خواب روزه‏دار، عبادت است؛ سکوتش تسبیح است؛ عملش دو برابر است؛ دعایش مستجاب است و گناهش آمرزیده است .

- قال رسول الله صلى‏الله‏علیه‏و‏آله: ما مِن یَومٍ إلاّ و مَلَکٌ یُنادی فِی المَقابِرِ: مَن تَغبِطونَ؟ فَیَقولونَ : أهلَ المَساجِدِ؛ یُصَلّونَ ولا نَقدِرُ، و یَصومُونَ ولا نَقدِرُ (28) ؛ هیچ روزى نیست، مگر آن که فرشته‏اى در گورستان‏ها ندا مى‏دهد: «به حال چه کسى رشک مى‏برید؟» مى‏گویند: به حال مسجدیان؛ آنان نماز مى‏خوانند؛ ولى ما نمى‏توانیم، و روزه مى‏گیرند؛ ولى ما نمى‏توانیم .   

- قال الامام الصادق علیه‏السلام: مَن صامَ لله‏ِِ  عز و جل  یَوما فی شِدَّةِ الحَرِّ فَأَصابَهُ ظَمَأٌ، وَ کَّلَ الله‏ُ بِهِ ألفَ مَلَکٍ یَمسَحونَ وَجهَهُ و یُبَشِّرونَهُ، حَتّى إذا أفطَرَ قالَ الله‏ُ عز و جل لَهُ: «ما أطیَبَ ریحَکَ و رَوحَکَ ! مَلائِکَتِی، اشهَدوا أنّی قَد غَفَرتُ لَهُ»(29)؛ کسى که در گرماى سخت، روزى را براى خدا روزه بدارد و تشنه شود، خداوند، هزار فرشته را بر او مى‏گمارد که چهره‏اش را لمس مى‏کنند و بشارتش مى‏دهند، تا آنگاه که افطار کند، که خداوند به او مى‏فرماید: «چه خوش است بوى تو و نشاط تو! فرشتگان من! گواه باشید که او را آمرزیدم.»   

دعای ملائک برای روزه‌دار   

- قال رسول الله صلى‏الله‏علیه‏و‏آله: ما مِن صائِمٍ یَحضُرُ قَوما یَطعَمونَ إلاّ سَبَّحَت لَهُ أعضاؤُهُ، و کانَت صَلاةُ المَلائِکَةِ عَلَیهِ، و کانَت صَلاتُهُم استِغفارا (30) ؛ هیچ روزه‏دارى در میان گروهى که غذا مى‏خورند، حاضر نمى‏شود، مگر آن که اعضایش تسبیح مى‏گویند و درود فرشتگان بر او خواهد بود. درود فرشتگان، همان استغفار است. 

- قالَ رَسولُ الله‏ِ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله لِبِلالٍ: «الغَداءُ یا بِلالُ!» فَقالَ: إنّی صائِمٌ .   

قالَ رَسولُ الله صلى‏الله‏علیه‏و‏آله: «نَأکُلُ أرزاقَنا و فَضلُ رِزقِ بِلالٍ فِی الجَنَّةِ. أشَعَرتَ یا بِلالُ أنَّ الصّائِمَ تُسَبِّحُ عِظامُهُ و تَستَغفِرُ لَهُ المَلائِکَةُ ما اُکِلَ عِندَهُ؟»(31) ؛ پیامبر خدا به بلال فرمود: «اى بلال! صبحانه بخور.» گفت: روزه‏ام.(روزه مستحبی) 

رسول اکرم صلی الله علیه وآله فرمودند: روزه‏دار، دو خوشحالى دارد: خوشحالى او به هنگام افطارش، و خوشحالى او در روز قیامت، [آنگاه] که منادى ندا مى‏دهد: «کجایند صاحبان جگرهاى سوخته و تشنه؟ به عزّتم سوگند، امروز سیرابشان مى‏کنم.     

پیامبر خدا فرمود: «ما روزىِ خود را مى‏خوریم و روزىِ بلال، در بهشت است. اى بلال! آیا مى‏دانى تا وقتى که نزد یک روزه‏دار غذا خورده مى‏شود، استخوان‏هایش تسبیح مى‏گویند و فرشتگان براى او استغفار مى‏کنند؟»   

- قال الامام الصادق علیه‏السلام: مَن کَتَمَ صَومَهُ قالَ الله‏ُ عز و جل  لِمَلائِکَتِهِ: «عَبدِی استَجارَ مِن عَذابی فَأَجیروهُ.» و وَکَّلَ الله‏ُ تَعالى مَلائِکَتَهُ بِالدُّعاءِ لِلصّائِمینَ، و لَم یَأمُرهُم بِالدُّعاءِ لِأَحَدٍ إلاَّ استَجابَ لَهُم فیهِ (32)؛ هر کس روزه خود را پنهان دارد، خداوند به فرشتگانش مى‏فرماید: «بنده من از آتش، پناه جست، پس پناهش دهید.» و خداوند متعال، فرشتگان خود را مى‏گمارد تا براى روزه‏داران دعا کنند. و خداوند، هرگز آنان را مأمور دعا براى هیچ کس نکرده، مگر آن که دعایشان را درباره او پذیرفته است .

پی‌نوشت‌ها:

1- بقره: 183.

2- بشارة المصطفى: 108، بحار الأنوار: 23/105/4 ، الکافی: 8/271/399 .     

3- الخصال: 278/21، الکافی: 2/21/7، تهذیب الأحکام: 4/151/418، من لا یحضره الفقیه: 2/74/1770.

4- تهذیب الأحکام: 4/154/426، الخصال: 531/9، بحارالأنوار: 5/41 /66 و ص 305 / 19.

5- الکافی: 3/241/15، بحارالأنوار: 6/265/111و ج 31/659/ 217.

6- نهج البلاغة: الخطبه 192 .  

7- نهج البلاغة: الحکمة 252 .

8- علل الشرایع: 248/2، من لا یحضره الفقیه: 3/568/4940، الاحتجاج:1/258/49، بحارالأنوار: 96/368/47 . 

9- المناقب لابن شهر آشوب: 4/68، بحارالأنوار: 96/375/62 .    

10- من لا یحضره الفقیه: 2/73 /1766، علل الشرایع: 378/2، الإقبال: 1/30، مجمع البیان: 1/490.   

11- مکارم الأخلاق:1/83/141، بحارالأنوار: 16/249 . 

12- علل الشرایع: 249/5، بحار الأنوار: 6/109/2، جامع الأخبار: 108/191.

13- دعائم الإسلام:1/269، الأمالی للطوسی: 172/291، بحارالأنوار: 96/257/41 . 

14- الاختصاص: 336، بحارالأنوار: 13/427/22.

15- تهذیب الأحکام: 4/152/420، من لا یحضره الفقیه: 2/75/1773، الکافی: 4/63/6 ؛ صحیح البخاری : 6/2723/7054.

16- صحیح مسلم: 2/807/164، سنن الترمذی: 3/136/764، سنن ابن ماجه: 2/1256/3823 .

17- الخصال: 45/42، فضائل الأشهر الثلاثة: 134/142، روضة الواعظین: 383.

18- کنز العمّال: 8/450 / 23609 .

19- شرح نهج البلاغه:20/296/385 .   

20- الکافی: 5/15/1، تهذیب الأحکام: 6/130/224، بحار الأنوار: 69 /356؛ المستدرک على الصحیحین: 2/365/3288، کنز العمّال: 2/7/2904.

21- المعجم الأوسط : 9/170/9443، کنز العمّال: 8/452 /23620 .  

22- ثواب الأعمال: 75/2، قرب الإسناد: 95/324 .

23- شُعب الإیمان: 3/415/ 3937 و ح 3939، من لا یحضره الفقیه: 2/76/1783، ثواب الأعمال: 75/3 .

24- فضائل الأشهر الثلاثة: 55/33 و ص 116/111 .     

25- مسند زید: 203.

26- صحیح البخاری: 2/670/1795، صحیح مسلم: 2/807/164، سنن الترمذی: 3/136/764، من لا یحضره الفقیه: 2/75 / 1773، الخصال: 45/42 .     

27- فضائل الأشهر الثلاثة: 143/157.   

28- مستدرک الوسائل: 3/363/3786 .

29- الکافی: 4/64/8 و ص 65/17، ثواب الأعمال: 76/1، الأمالی للصدوق: 683/935، فضائل الأشهر الثلاثة:120/119، من لا یحضره الفقیه: 2/76/1781، بحارالأنوار: 96/247/5 .  

30- من لا یحضره الفقیه: 2/87/1805، ثواب الأعمال: 77/1، الأمالی للصدوق: 683/936.

31- سنن ابن ماجه: 1/556/1749، شُعب الإیمان: 3/297/3586، تاریخ دمشق: 54/110/11388.  

32- الکافی: 4/64/10، تهذیب الأحکام: 4/190/539، بحارالأنوار: 59/190/44 .    

منبع:

کتاب ماه خدا، محمدی ری شهری، ج 1، ص 90.  


آخرین مکالمه حاج همت...

حاج همت : حسین حسین همت.

سردار علائی : همت بگوشم

حاج همت :  حسین جان مگه نگفتی شما بریدخیالتون راحت باشه ماپشتیبانی میکنیم.

حسین جان ، تو که همه آتیشا روهدایت کردی روبچه های خودی!

یه کاری کن ، بچه ها خیلی اذیت شدند. ?زودتر درستش کن.

سردار علائی : همت همت،حسین.?همت جان چی کارکنم.

حاج همت : حسین زاویه رو درست 180درجه بچرخون ، برو رومحور ولایت.

سردار علائی : همت همت،حسین_همت حسین_حاجی جواب بده منم علایی

صدا منوداری حاجی...


همه علیه همه، همه علیه سینما!

داستان بهار 91؛ بهار غم‌انگیز‌ سینمای ایران

 

همه علیه همه، همه علیه سینما!

 

گروه فرهنگی- حالا به قطعیت می‌توان گفت که بهار 91، بهار تلخ و غم‌انگیزی برای سینمای ایران بوده است که حتی اکران فیلم‌های درخشانی مثل «قلاده‌های طلا» و «روزهای زندگی» نیز نتوانست از این تلخی بکاهد. بهاری که با بی‌تدبیری مسئولان سازمان سینمایی در اکران هم‌زمان دو فیلم مسئله‌دار کلید خورد و سپس با اعتراض  عده‌ای به این دو فیلم و بعد تهدید به برخورد خودسرانه با سینماها ادامه یافت و در نهایت با پررنگ شدن اختلافات سازمان‌های متولی فرهنگ به جایی رسید که حالا سینمای ایران شاهد آن است. 

 

 

 

این روزها سینمای ایران اتفاقات عجیب و غریبی را به نظاره نشسته است. مدیران حوزه‌ی هنری و شهرداری تهران فیلم‌های منتسب به جریان مبتذل‌سازان جامعه‌ی صنفی تهیه کنندگان را به دلیل «مسئله‌دار بودن» در سینماهای خود اکران نمی‌کنند و از آن سو، جامعه‌ی صنفی تهیه‌کنندگان برای تلافی این کار، به عنوان متولی اصلی اکران، حواله‌ی اکران فیلم را به سینما آزادی – که در مالکیت توامان حوزه‌ی هنری و شهرداری تهران است- نمی‌دهد تا این سینما عملاً در معرض تعطیلی قرار گیرد. پیش از این هم، همین اتحادیه برای انتقام گرفتن از شهرداری تهران، فیلم «نارنجی پوش» -از تولیدات سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران- را در حالی که همچنان کف فروش را حفظ کرده بود، از پرده پایین ‌کشید تا در این آشفته بازار اختلافات مدیران فرهنگی، فقط سینمای ایران قربانی شود.

 

 

 

اولین اشتباه؛ دستخوش شمقدری به جریان مبتذل ساز سینما

 

 

 

ماجرای بهار پرماجرای 91، از جایی آغاز شد که جامعه‌ی صنفی تهیه‌کنندگان با پشتوانه‌ی حمایتی سازمان سینمایی، چندین فیلم مهم متقاضی اکران در نوروز -از جمله «بوسیدن روی ماه» (محصول مشترک سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران و حوزه‌ی هنری) و «نارنجی پوش» (محصول سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران)- را از لیست اکران نوروزی کنار گذاشت و به جای آنها، دو فیلم «خصوصی» و «گشت ارشاد» ساخته‌ی دو تن از اعضای تابلودار اتحادیه‌ -سعید سهیلی و حسین فرحبخش- را جایگزین کرد. اقدامی که احتمالاً در پاسخ به حمایت بی‌دریغ جامعه‌ی صنفی تهیه کنندگان و به خصوص حسین فرحبخش از سازمان سینمایی در ماجرای انحلال خانه‌ی سینما صورت می‌گرفت و به دستخوش شمقدری به فرحبخش و همکارانش تعبیر شد. این قطعاً نخستین اشتباهی بود که با همکاری سازمان سینمایی و جامعه‌ی صنفی تهیه کنندگان رقم خورد و به یک بهار غم‌انگیز در سینمای ایران منجر شد.

 

 

 

 

اشتباه دوم؛ اعتراض به جا اما به بدترین شکل ممکن!

 

 

 

اما دومین اشتباه بزرگ را باید به پای تشکل «انصار حزب الله» نوشت. گرچه بسیاری از رسانه‌های ارزشی و انقلابی مکتوب و مجازی از همان روزهای نخست اکران و حتی پیش از اکران دو فیلم «خصوصی» و «گشت ارشاد»، به محتوای این دو فیلم و به ویژه فیلم «خصوصی» معترض بودند و این فیلم را نوعی خط شکنی اخلاقی در سینمای ایران آن هم به اسم فیلم سیاسی و ارزشی می‌دانستند (چنانکه رجانیوز به عنوان اولین سایت در ایام جشنواره با تیتر «اروتیک‌هایی به نام سیاست» اینجا به تحلیل فیلم «خصوصی» پرداخته و بعدها نیز جز رسانه‌های پیشگام در اعتراض به این دو فیلم بود اینجا )، اما بسیاری از همین رسانه‌ها با انجام اقدام فراقانونی در اعتراض به این دو فیلم مانند تهدیدهای آنارشیستی و تمجع در خیابان، مخالف بودند و نمی‌خواستند هزینه‌ی مخالفت با دو فیلم بی‌ارزش برای نظام اسلامی بالا برود و این اعتراض منطقی، تعبیر به افراطی‌گری و اقدام غیر قانونی شود.

 

 

 

در چنین فضایی، تشکل «انصار حزب الله» با وجود داشتن یک دغدغه‌ی محترم و انقلابی، در انتخاب روش اعتراض دچار اشتباه شد. چنانچه اقدام خودسرانه و تهدید به برخورد با سینماهای اکران کننده‌ی این دو فیلم از سوی این گروه، عملاً برای مظلوم‌نمایی مبتذل‌سازان و نیز ادعاهای بی‌اساس روشنفکران مبنی بر مخالفت مذهبیون با اساس سینما، راه را باز کرد. جالب آنکه این تمجع خیابانی و تهدیدات، منجر به اقدام و نتیجه‌ی خاصی هم نشد؛ جز اینکه این دو فیلم در نتیجه‌ی این حاشیه‌سازی‌ها با جذب مخاطبین بیشتر به اکران خود ادامه دادند تا مشخص شود که اقدامات نسنجیده جز سوء استفاده‌ی معاندان اثری نخواهد داشت.

 

 

 

در این بین، سکوت سینماگران منتسب به طیف خانه‌ی سینما در برابر این اقدام «انصار حزب الله»، حاوی نکته‌ی مهمی بود. اینکه حفظ سینما بر خلاف شعارها، اصلاً دغدغه‌‌ی آقایان نیست و زمین زدن جبهه‌ی مقابل –جامعه‌ی صنفی تهیه کنندگان- از هر موضوعی مهم‌تر است. بنابراین طیفی که به تقطیع چند ثانیه‌ای یک فیلم معترض شده و زمین و زمان را به هم می‌بافتند، این بار در برابر تهدید سینماها به تعطیلی و برخورد فیزیکی از سوی «انصار حزب الله» سکوت کرده و حتی از روی رضایت این اقدام را تماشا کردند!

 

 

 

ورود ائمه‌ی جمعه؛ دو اقدام صحیح بعد از دو اشتباه مهلک

 

 

 

اما نقطه‌ی عطف این ماجرا، ورود متعهدانه‌ی دو تن از ائمه‌ی جمعه به موضوع و اظهارنظرهای انقلابی ایشان بود. جایی که حضرات آیات علم الهدی و سید احمد خاتمی، در خطبه‌های نماز جمعه نسبت به توهین به ارزش‌ها و بی‌اخلاقی روی پرده‌‌ی سینماها به وزیر ارشاد تذکر دادند. همین تذکر مشفقانه کافی بود تا حوزه‌ی هنری و شهرداری تهران هم در یک اقدام قانونی و صحیح از اکران این دو فیلم در سینماها و پردیس‌های تحت مالکیت خود جلوگیری نمایند. مجموع این عوامل باعث شد تا چند روز بعد، سازمان سینمایی لجبازی کودکانه‌ی خود در حمایت از این دو فیلم را کنار بگذارد و قول تجدید نظر در اکران آنها را به مردم بدهد. البته قولی که تا پایان تعطیلات و باز شدن لابراتورها برای تکثیر نسخه‌های کافی، عملی نبود. با قطعی شدن پایان اکران این دو فیلم، «سعید سهیلی» و «حسین فرحبخش» در نامه‌ای گستاخانه و توهین آمیز به ائمه‌ی جمعه، اعتراض خود را به دخالت ایشان در سینما علنی کردند. نامه‌ای که با سکوت حاکی از حمایت معاونت سینمایی روبرو گردید. اما بحران سینمای ایران در همین جا به پایان نرسید.

 

 

 

اشتباه سوم؛ دغدغه‌ی انقلابی یا تسویه حساب؟!

 

 

 

در حالی که حوزه‌ی هنری و شهرداری تهران بعد از سال‌ها به مطالبه‌ی دلسوزان جبهه‌ی فرهنگی انقلاب مبنی بر عدم اکران فیلم‌های مسئله‌دار در سینماهای تحت مالکیت خود، لبیک گفته و این خواسته‌ی مهم و به حق را اجرایی نموده بودند، اما در گام بعدی نشان دادند که در این مواجهه علاوه بر دغدغه‌های انقلابی، پای مسائل دیگری هم در میان است. رونمایی از این حقیقت هنگامی رخ داد که سازمان سینمایی برای تعویض دو  فیلم «خصوصی» و «گشت ارشاد» با فیلم‌های دیگر، به سراغ «بوسیدن روی ماه» و «نارنجی پوش» رفت؛ همان فیلم‌هایی که پیش از این سخت در پی اکران نوروزی بودند. اما در عین تعجب، تهیه‌کنندگان هر دو فیلم با چراغ سبز حامیان مالی اصلی فیلم‌ها –یعنی حوزه‌ی هنری و شهرداری تهران- با آوردن بهانه‌هایی حاضر به اکران نشدند تا نشان دهند که قصد انتقام‌گیری از شمقدری و همکارانش را دارند و اگرنه، این دو نهاد باید برای جایگزین کردن دو فیلم به جای «خصوصی» و «گشت ارشاد»، پیش‌قدم شده و فیلم‌های خود را پیشنهاد می‌دادند. در چنین شرایطی، سازمان سینمایی برای اکران فیلم‌های جدید با چالش جدی روبرو گردید.

 

 

 

وقتی مرز بین درست و غلط از بین می‌ورد!

 

 

 

لجبازی حوزه‌ی هنری و شهرداری تهران منجر به این شد که «خصوصی» و به ویژه «گشت ارشاد» مدت بیشتری را روی پرده بمانند تا جایگزین مناسبی برای آنها پیدا شود. در نتیجه مخالفان این دو فیلم، در اقدامی پر از تناقض، خود منجر به طولانی شدن اکران آنها شدند و البته «سعید سهیلی» و «حسین فرحبخش» هم ضمن سر دادن ناله‌ی مظلومیت، از این فرصت استفاده کردند تا فیلم‌هایشان از فروش بیشتری برخوردار شوند. به خصوص که هر چند وقت یک‌بار، شایعه‌ی توقیف این دو فیلم جمعیتی کنجکاو را به سینما می‌کشاند و به فروش این دو فیلم کمک می‌کرد. 

 

 

 

به هر حال بعد از حدود چهار هفته اکران، این دو فیلم تعویض شدند و شهرداری هم بالاخره بعد از کلی اتلاف وقت، راضی شد تا «نارنجی پوش» را روی پرده بفرستد. در این میان، «محسن مومنی شریف» طی نشستی اعلام نمود که سینماهای حوزه‌ی هنری امسال حداقل 15 فیلم مسئله‌دار دیگر را هم اکران نخواهند کرد. این صحبت مومنی شریف همان قدر که با استقبال دلسوزان سینمای ایران روبرو شد، به همان میزان به شعله‌ورتر شدن اختلافات کمک کرد. در چنین فضایی، مشخص نبود که جامه‌ی عمل پوشاندن به این مطالبه‌ی قدیمی ارزشی‌های حوزه‌ی فرهنگ، از روی دغدغه صورت می‌گیرد یا به جهت لجبازی! این چنین بود که مرز بین اقدام صحیح و غلط با هم آمیخته شد.

 

 

 

اشتباه چهارم؛ مدیریت سینما یا مدیریت مهد کودک؟!

 

 

 

در این میان، سازمان سینمایی بی‌توجه به صلاح سینما، برای اینکه صرفاً قافیه را در برابر جبهه‌ی مقابل نباخته باشد، در یک تصمیم عجیب و غریب «نارنجی پوش» را بعد از حدود 5/3 هفته اکران و با وجود فروش نسبتاً خوب، از پرده پایین کشید تا نشان دهد که برای ضربه زدن به طرف مقابل، حاضر است تا منفعت سینما را نیز فدا کند. بدین ترتیب، به جز تهیه کنندگان مظلوم و بی‌حاشیه‌ای چون «سعید سعدی» و فیلم‌های ارزشی بی‌دفاعی چون «روزهای زندگی»، هیچ تهیه کننده‌ای در این آشفته بازار سینما حاضر به اکران فیلمش نشد؛ تا جایی که در یک اتفاق بی‌سابقه، سینما قدس و سینما عصرجدید یک هفته‌ی تمام هیچ فیلمی را اکران نکردند. اینگونه بود که «روزهای زندگی» که می‌توانست اتفاق نویی در سینمای دفاع مقدس باشد، به سبب لجبازی متولیان فرهنگی مظلومانه ذبح گردید.

 

 

 

آخرین اشتباه؛ فیلم‌های مسئله‌دار یا فیلم‌های منتسب به اتحادیه؟ 

 

 

 

 جامعه‌ی صنفی تهیه‌کنندگان اقدام حوزه‌ی هنری را بی‌پاسخ نگذاشت و با نوشتن نامه‌ای تند و توهین آمیز، به مدیریت حوزه‌ی هنری تاخت. نامه‌ای که به مونولوگ قیصر در برابر برادران آب منگل بیشتر شباهت داشت تا بیانیه‌ی یک صنف سینمایی. همین باعث شد تا حوزه‌ی هنری هم وارد فضای انتقام‌گیری شده و بیشتر فیلم‌های مسئله‌دار خود را از بین فیلم‌های منتسب به جریان جامعه‌ی صنفی تهیه کنندگان انتخاب نماید. بدین ترتیب «پس کوچه‌های شمرون» به تهیه‌کنندگی حسین فرحبخش و عبدالله علیخانی، سومین فیلمی بود که حوزه‌ی هنری زیر بار اکران آن نرفت. 

 

 

 

گرچه «پس کوچه‌های شمرون» محصول دیگری از کمپانی مبتذل‌سازی فرحبخش- علیخانی بود که کاملاً شایستگی قرار گرفتن در لیست فیلم‌های مسئله‌دار را داشت، اما از طرفی، تمایل سینماهای حوزه‌ی هنری به اکران فیلم‌ رکیک «خوابم میاد» بعد از پرفروش شدن آن، نشان داد که معیار خیلی مسئله‌دار بودن فیلم نیست و بیش از هر چیزی حضور کسی مثل حسین فرحبخش یا دیگر اعضای تابلودار جامعه‌ی صنفی تهیه‌کنندگان، در مسئله‌دار شدن آن نقش دارد.

 

 

 

حالا هم که قلدرمأبی جامعه‌ی صنفی تهیه کنندگان در پوشش ندادن حواله‌ی اکران به سینما آزادی جلوه کرده است تا پرفروش‌ترین سینمای کشور، به خاطر ناراحت شدن حضرات فرحبخش، سید ضیا هاشمی و .... در آستانه‌ی تعطیلی قرار گیرد. جالب آنکه همین آقایان به ظاهر سینمادوست، با افتخار از برنامه‌های بعدی خود در تحریم سینما بهمن و شاهد - از دیگر سینماهای تحت مالکیت حوزه‌ی هنری- صحبت می‌کنند.‌‌‌‌ 

 

 

 

بدین ترتیب، در این بهار تا این حد آمیخته به تناقض، تنها مسئله‌ای که هیچ کس به صلاح آن فکر نکرد و هنوز هم نمی‌کند، سینماست. سینمایی که حتی سینماگران آن هم به صلاح آن نمی‌اندیشند و بیشتر از هر چیزی، به بازیچه‌ای در دست متولیان و دست اندرکاران آن برای عقده‌گشایی‌های سیاسی تبدیل شده است. سینمایی که زمانی امیدش می‌رفت تا در خدمت آرمان‌های انقلاب قرار گیرد. سینمایی که روزگاری انقلابیون به آن امید بسته بودند و رهبر معظم انقلاب آن را سینمای نجیب می‌خواند.

 

 

 

و نکته‌ی آخر؛ در این  سیاست‌بازی مدیران فرهنگی، تنها جریانی که به سینمای انقلاب وفادارتر از همه بود، قربانی گردید؛ چنانکه ماجراهای اکران نوروز بیش از هر چیزی به ضرر «قلاده‌های طلا» تمام شد و از فروش آن کاست و به فروش رقیبان برچسب توقیفی خورده‌اش افزود و در ادامه، نبود امنیت در اکران فیلم‌ها به ذبح شدن «روزهای زندگی» پرویز شیخ‌طادی و فروش کم آن منجر شد. راستی چه زمانی سینما با دلسوزان حقیقی‌اش مهربان خواهد شد؟

پشت پرده حمایت روسیه از سوریه چیست؟

تحلیلی خواندنی از میزان واقعی نفوذ روسیه در سوریه

 

پشت پرده حمایت روسیه از سوریه چیست؟

 

 

 گروه بین الملل: «دلیل واقعی حمایت روسیه از بشار اسد چیست؟»، «آیا روسیه تا آخر خط از سوریه حمایت می کند؟»، «آیا پوتین نهایتا بر سر سوریه با غرب معامله خواهد کرد؟»، «اساسا میزان نفوذ روسیه در سوریه چقدر است؟»، «آیا اگر حمایت روس ها نباشد، بشار اسد ساقط می شود؟» اینها و چندین سؤال این چنینی، پرسش هایی هستند که در موضوع بحران سوریه خودنمایی می کنند و یافتن پاسخ آنها به فهم ماجرا کمک شایانی خواهد کرد. نضال حماده، تحلیل گر برجسته و مطرح لبنانی اخیرا در مطلبی ، سعی کرده به برخی از این پرسش های جواب دهد. نظر به اهمیت موضوع و تحلیل های خواندنی حماده، ترجمه کامل نوشته او را تقدیم می کنیم:

 

 به گزارش رجانیوز، اخیرا «ایگال بالمور»، سخنگوی رسمی وزارت امور خارجه اسرائیل، در برنامه «در جوّ» (که توسط روزنامه نگار فرانسوی «ایف کالفی» تهیه می شود) در شبکه 5 تلویزیون فرانسه، شرکت کرد. در جواب به سؤالی پیرامون سفر پوتین رئیس جمهور روسیه به اسرائیل، بالمور گفت: پوتین در این سفر از منافع روسیه در سوریه سخن گفت و گفت که روسیه حاضر نیست از حضورش در سوریه و از منافعش در آنجا دست بکشد.

 

به گفته سخنگوی وزارت امور خارجه اسرائیل، پوتین گفت که روسیه از شخص بشار اسد حمایت نمی کند بلکه خواستار حفظ نظام فعلی سوریه است و تا زمانی که موسکو شخصی را نیابد که به او اطمینان داشته باشد و کسی باشد که بتواند سوریه را اداره کند و از منافع روسیه در آنجا حمایت کند، تا آن زمان روسیه به هیچ وجه از حمایت بشار اسد دست نخواهد کشید و از همه اوراقش برای دفاع از او استفاده خواهد کرد.

 

 

 

ایگال بالمور افزود: روسیه خواستار حضور ترکیه در سوریه نیست و این در حالی است که ترکیه ای ها عجله داند تا جای ایران را در آنجا تصاحب کنند، اگرچه ترکیه هرگز در این راه دست به ماجراحویی نظامی نخواهد زد. این آخرین کلام سخنگوی وزارت امور خارجه اسرائیل در آن برنامه بود.

 

 

 

تلاش روسیه برای بازی با کارت سوریه و کسب نفوذ 

 

 

 

این معادله، اساس بازی بین الملی و منطقه ای پیرامون سوریه است. از همین رو فشارهای غربی ها و برخی کشورهای حاشیه خلیج فارس از مطالبه ساقط کردن نظام سوریه به مطالبه کناره گیری شخص بشار اسد از ریاست جمهوری تبدیل شده است. ولی موسکو این منطق را هم رد می کند؛ گاهی به صورت مستقیم و گاهی به صورت غیر مستقیم (مثلا با گفتن اینکه این ملت سوریه است که تعیین می کند چه کسی بر آن حکومت کند یا اینکه این ملت سوریه است که سرنوشت رئیس جمهور خود را تعیین می کند.) موسکو وقتی چنین رفتاری در پیش می گیرد، یعنی در حال تعامل با واقعیت های سوریه است، واقعیت هایی که نمی تواند آن را به زور یا با تحمیل، تغییر دهد؛ چراکه اولا نفوذ مسکو در دمشق به آن حدی نیست که رئیس جمهور سوریه و اطرافیان او به درخواست روسیه مبنی بر کناره گیری اش از ریاست جمهوری گردن نهند و ثانیا، مسئله سوریه باعث شده که روسیه وجهه بین المللی خود را احیا کرده و نفوذش را (که حدود ربع قرن بود از دست داده بود)باز به دست آورد.

 

 

 

حالا امروز، همه با زبان دوستانه با روسیه صحبت می کنند (از باراک اوباما گرفته تا فرانسوی ها و بریتانیایی ها، کشورهای حاشیه خلیج فارس هم که دیگر جای خود دارند) و تمام این نفوذ روسیه از جریان بحران سوریه است. مسکو نه یک روبل پول خرج کرده است، نه یک گلوله شلیک نموده و نه یک سرباز به صحنه درگیری ها فرستاده؛ همه این نفوذ، اول و آخرش از طریق تمسک مسکو به حفظ نظام هم پیمانش بشار اسد رخ داده است. و البته باید توجه کرد که اگر نظام سوریه نظام ضعیفی بود، غرب هیچ فرصتی برای تحرک به مسکو نمی داد و همان کاری که در لیبی کرد را در اینجا هم تکرا ر می کرد بدون اینکه روسیه بتواند هیچ کاری بکند.

 

 

 

دلیل اصلی بقای بشار اسد: معادله قدرت خود سوری ها

 

 

 

در همین باره، یک طرف معارض سوری برای خود من از یک مسئول فرانسوی که با او دیدار داشته نقل می کرد که روس ها وقتی با بشار اسد پیرامون طرح اتحادیه عرب برای اجرای سناریوی یمن در سوریه سخن گفته بودند [یعنی امضای توافقی بین مخالفان و دولت مبنی بر واگذاری تدریجی قدرت و در گام اول، کناره گیری رئیس جمهور از قدرت با دریافت مصونیت قضایی]، بشار اسد جوابی قاطع و محکم و قوی به روس ها داده و گفته بود: هرگز سناریوی یمن در سوریه اجرا نخواهد شد و احدی در دنیا نمی تواند کاری را که نمی خواهم به من تحمیل کند.

 

 

 

فلذا می بینیم که معادله اصلی، قدرت خود بشار اسد و توانش در بقا و حفظ نظامش و برخورداری اش از حمایت بخش وسیعی از مردم سوریه (گذشته از حمایت ارتش و دیپلماتهای کشورش) است. این معادله است که باعث شده بشار اسد آن چیزی باشد که برای همپیمانش روسیه امکان آن وجود ندارد که بخواهد یا بتواند بر سر او با دیگران چانه زنی کرده یا سازش نماید. این یک دلیل ساده دارد: اینکه مسکو چیزی را از بشار اسد بخواهد که روسیه توان دستیابی به آن را ندارد و اسد هم آن را نمی پذیرد [یعنی درخواست کناره گیری اسد] موجب خواهد شد روسیه در یک چشم به هم زدن تمام نفوذ و مورد توجه واقع شدن بین المللی اش را از دست بدهد، نفوذ و توجهی که آن را در یک چشم به هم زدن و تنهابا بلند کردن دست به عنوان رأی منفی در شورای امنیت به دست آورده است. لذا، روسیه نه برای استعفای اسد فشاری وارد خواهد کرد و نه اساساً توان آن را دارد که بخواهد او را به کناره گیری مجبور کند و نه جز او همپیمان مطمئنی دارد که از حضور و منافعش در سوریه حمایت کند.

 

 

 

نقش ایران در قضایا

 

در این بین، معادله ایران هم مطرح است و این همانی است که نظام سوریه مشخصا در موضع روسیه به آن استناد می کند. از همین روست که روسیه که نفوذ ایرانی ها را نزد حکام دمشق می شناسد ایران را به عنوان یک طرف شریک در هر راه حلی برای ماجرای سوریه می شمرد و در همان حال، ایران هم بر مسکو فشار می آورد که در موضع فعلی اش در حمایت از نظام سوریه (و از بشار اسد که به عنوان عامل اطمینان حفظ این نظام) باقی بماند. از همین رو بشار اسد قبل از کنفرانس ژنو پیش دستی کرده و رد هرگونه راه حل غیر سوری برای بحران سوریه را اعلام نموده است، آن هم مشخصا از طریق رسانه های ایرانی. این همان معادله ای ست که ترکیه می خواهد آنرا در سوریه تمام کند. 

 

 

 

تضاد منافع روسیه و ترکیه

 

 

 

روس ها از نفوذ ترکیه در بخش آسیایی شوروی سابق (که کشورهایش هم پیمان روسیه محسوب می شوند) نگران هستند. روس ها که از نفوذ کلیسای کاتولیک به طرز مشخصی بهره مند هستند، هزار سال جنگ منافع با ترک ها را در پشت سر دارند (مشخصا از زمان سقوط قسطنطنیه ی ارتدکس) و می بینیم که یونان و قبرس ارتدکس هم شدیدترین و عمیق ترین دشمنان  آنکارا در این منطقه هستند.

 

 

 

از نظر مسکو، ترکیه در حال تلاش برای نبردی خصومت آمیز با اوست و قصد دارد روسیه را از طریق امضای قرارداد خط لوله انتقال گاز نابوکو، در محاصره اقتصادی قرار دهد. این خط لوله قرار بود گاز طبیعی ترکمنستان و کشورهای حاشیه دریای خزر را به ترکیه وسپس از طریق بلغارستان به اتریش و مجارستان منتقل کند. و این خط لوله به هیچ وجه از اراضی روسیه رد نخواهد شد و از طریق این خط لوله، غرب تلاش خواهد کرد از اتکایش به گاز روسیه بکاهد.

 

 

 

روسیه با ترکمنستان وارد مذاکرده شد و در نتیجه، ترکمنستان هم از موافقت نامه احداث این خط لوله عقب نشینی کرد. از همین رو غربی ها به سراغ آذربایجان که همسایه ایران است رفتند و با او قرار داد را امضا نمودند. و از اینجا بود که منافع روسیه و ایران در تعارض تام با ترکیه قرار گرفت، از ماجرای گاز گرفته تا قضیه سپر دفاع موشکی و حالا هم ماجرای سوریه. سوریه ای که (طبق گفته منابع مطلع فرانسوی) هواپیمای فانتوم ترکیه را با صلاح ضد هوایی ای ساقط کردند که به وسیله رادار بسیار پیشرفته «پانتسیرا 5» روسی هدایت می شد.

تسلط بر «X» و «Y» برای کشف پهپاد و کروز + عکس

رادارهای VHF از باند فرکانسی پایین، کشف فوق‌العاه، تفکیک پذیری نسبتاً خوب و مقاومت بالا در برابر اقدامات متقابل الکترونیکی یا ECM برخوردار هستند و رادارهای UHF از باند فرکانس بالا، کشف خوب، تفکیک پذیری بسیار بالا و مقاومت مناسب در برابر ECM دشمن با استفاده از فیلترهای گوناگون برخوردارند.

به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، رادارهای برد بلند و متوسط که به صورت فعال عمل می‌کنند اولین حساسه مجموعه پدافند هوایی هستند اما آنچه امروزه برای کشورمان اولویت اصلی محسوب می شود، شناسایی هواپیماهای با سطح مقطع راداری پایین، موشک‌های کروز و هواپیما‌های برد بلند استراتژیک دشمن است.

برنامه ساخت انواع اصلی رادارهای بومی با توجه به نیازهای نیروهای مسلح، ظرفیت علمی و امکان تکمیل فناوری های لازم، تدوین شده و متخصصان صنعت و دانشگاه در نقاط مختلف کشور در این برنامه ها همکاری کرده اند.

اکثر سامانه‌هایی که پیش از انقلاب در اختیار ایران قرار گرفته بود سامانه‌های لامپی بودند که اشعه بالایی را نیز در فضای اطراف خود منتشر می کردند و یکی از بخش های رادارها که بیشتر دفعات بروز ایراد را داشت همین لامپ ها بودند. با توجه به پیشرفت فناوری در دنیا، استفاده از این لامپ ها در سامانه ها منسوخ شده و به جای آن از فناوری ترانزیستور، مدارهای مجتمع و فناوری های حالت جامد استفاده می شود که هم اکنون اکثر سامانه های داخلی از فناوری لامپی تهی و به جای آنها از فناوری های جدیدتر گفته شده استفاده شده است. در آینده نزدیک نیز تمامی سامانه های داخلی با زیربخش های ساخته شده از فناوری های نوین جایگزین می شوند.

همچنین با توجه به شرایط اقلیمی و جغرافیایی مختلف اعم از کوهستان‌های بلند و مرزهای آبی وسیع در ایران و اینکه پردازش سامانه‌های راداری در کوهستان و دریا متفاوت است تغییرات لازم بر روی سامانه‌های موجود به انجام رسیده تا حذف نویزهای دریایی و بازتاب های ناخواسته محیط های کوهستانی ممکن شده و اهداف مورد نظر تا برد مؤثری بسیار بیشتر از قبل مورد شناسایی و ردگیری قرار گیرند که این امر در راستای افزایش سامانه های موجود در راستای استفاده بهینه از آنها است.

طبیعتاً برای رفع تمامی نیازها راهی جز خرید سامانه های جدید ویا ساخت آنچه مورد نیاز است وجود نداشته و نیروهای مسلح کشورمان با ترکیبی از هر دو راه به سوی آینده حرکت نمودند. از جمله رادارهایی که ساخت آنها مد نظر بوده رادارهایی با عملکرد در باند وی-اچ-اف از نوع بایاستاتیک با برد متوسط در حدود 120 کیلومتر، رادار دوربرد و مولتی استاتیک با قابلیت ردگیری در حین جستجو و برد 500 کیلومتر، رادار جستجو و نظارت هوایی مونواستاتیک با برد نسبتاً بالا و دو بعدی و همچنین با برد در حدود 300 کیلومتر و سه بعدی و نمونه ای با قابلیت مقابله با جنگ الکترونیک تا 360 کیلومتر و انواعی از رادارهای پسیو است. فرکانس هایی که در دسته وی-اچ-اف قرار می گیرند از قابلیت بالایی در کشف اهداف پنهان کار برخوردارند که در ادامه به آن اشاره می شود.

گفتنی است رادارهایی که در آن فرستنده و گیرنده یکی هستند مونواستاتیک، آنهایی که فرستنده و گیرنده در دو نقطه متفاوت و فاصله دار هستند بایاستاتیک و مجموعه هایی با چند گیرنده و چند فرستنده جدا از هم مولتی استاتیک گفته می شود.

گفتنی است یکی از روش های پنهان کاری رادار استفاده از سطوح زاویه دار یا منحنی در بدنه هواگرد به طوری است که بازتابش امواج به محل فرستنده برنگردد. با استفاده از رادارهایی با فرستنده و گیرنده فاصله دار که در محل های متفاوتی نصب شده اند، بازتاب های حاصله از هواگرد رادار گریز توسط گیرنده ای دیگر دریافت شده و در نتیجه هدف کشف می شود.

در زمینه خرید رادارهای پیشرفته خارجی نیز دو مورد مطرح، رادارهای «نبو» و «کاستا» هستند. کاستا یک رادار تاکتیکی هشدار هوایی با توانایی ویژه ای برای کشف اهداف در پس زمینه و محیط های آلوده به اخلال الکترونیکی است که در باند UHF کار می کند. بیشینه برد کشف این رادار که اهداف را به صورت سه بعدی ردیابی می کند 150 کیلومتر، پوشش 360 درجه در افق و 25 ئرجه در بلندا و تا سقف 6 کیلومتر را داشته و دارای توانایی ردگیری همزمان 30 یا 50 هدف است.

رادار کاستا در اختیار قرارگاه پدافند هوایی خاتم النبیاء ارتش

کاستا از توانمندی بالایی در آشکارسازی و ردیابی اهداف با سطح مقطع راداری بسیار کم برخوردار است. این رادار از نوع تمام متحرک بوده و به همین دلیل از قابلیت جابجایی بالا و توانایی حضور سریع در مکان های مورد نظر برای ایجاد پوشش راداری برخوردار است. رادار آن سه تکه بوده که در حال حرکت به صورت جمع شده قرار دارند به طوریکه بخش میانی در زیر و دو بخش دیگر در طرفین و بالا استقرار یافته و برای شروع به کار این سه قسمت به طور خودکار به هم متصل شده و پایه ای که آنتن روی آن مستقر است.

در مجموع به ارتفاع حدود 14 متر می رسد. بنابرا اعلام منابع خارجی این رادار در زمان 20 دقیقه آماده به کار شده یا از حالت استقرار به حالت حرکت در جاد تغییر وضعیت می دهد.

کاستا با آنتن های جمع شده در رژه نیروهای مسلح

نبو نیز یک رادار کششی برد بلند و مخصوص هشدار زودهنگام هوایی است که در قسمت بعدی گزارش به آن خواهیم پرداخت. متخصصان توانمند داخلی برای بهسازی این رادارها با استفاده از علم بومی خود فعالیت هایی را آغاز نموده اند.

رادار ملی

اولین نمونه راداری که به صورت بومی طراحی و ساخته شد رادار ملی است. این رادار در کنار گیرنده‌های دیجیتالی «ناظر 1 و 2» که به سامانه های راداری موجود در آن زمان افزوده شدند ساخته شد.

در سال 1377 مقدمات طراحی و تولید رادار ملی به وجود آمد. بر همین اساس از این سال تلاش‌های فراوانی انجام گرفت که در نهایت به طراحی و ساخت رادار ملی منجر شد.

نتیجه تحقیقات کارکنان مجرب رادار پیرامون فناوری های روز دنیا باعث شد تا رادار ملی با شرایط برد بسیار بالا و تفکیک‌پذیری فاصله‌ای و زاویه‌ای بسیار خوب و از همه مهم‌تر برای قطع وابستگی از دنیا ساخته شود. در واقع با توجه به ساخت داخل بودن این رادار برد بلند امکان پوشش سطح گسترده ای از کشور که قبلاً مقدور نبود با ساخت تعداد کافی از آن ممکن شد.

رادار ملی


مهم‌ترین مزیت رادار ملی، راحتی کار برای تیم فنی و فرآیند تعمیراتی است زیرا این رادار به دلیل استفاده از فناوری های نوین به سرعت عیب‌یابی و رفع عیب می‌شود. مزیت دیگر آن آسایش تیم عملیاتی است زیرا این رادار علائم(اسکوپ‌) بسیار روشن و واضحی دارد و کاربر آن، اهداف مورد نظر را از بین اهداف ثابت به راحتی پیدا می‌کند. مزیت دیگر رادار ملی خودکار شدن بسیاری از عملکردهای آن است بطوریکه به راحتی به شبکه مکانیزه و یکپارچه پدافند‌ هوایی کشور متصل می‌شود.

محدودیت رادار ملی بویژه در مورد محدودیت‌های راه‌اندازی، نسبت به رادارهای موجود کمتر است. درحال حاضر رادار ملی حداقل در شرق، شمال و غرب کشور وارد خدمت شده و به عنوان بخشی از زنجیره نظارت هوایی در فواصل طولانی و هشدار زودهنگام به کار می رود.

رادار ملی نشان داده است که شرایط جوی در کارکرد آن تأثیر بسیار اندکی دارد و در تمام فصول سال و انواع محیط های مرطوب، کوهستانی و حتی کویری ازمایش شده و کمترین ایراد و محدودیت را نسبت به رادارهای موجود نشان داده است. این رادار هم برای اخطار اولیه و هم برای رهگیری هوایی کاربرد دارد و داده های تولیدی توسط آن به مراکز فرماندهی و آتشبارهای عملیاتی ارسال می شود تا سریع ترین واکنش نسبت به شرایط نشان داده شود.

80 درصد طراحی رادار ملی توسط متخصصان پدافند هوایی و مابقی آن با کمک سایر مجموعه های علمی و صنعتی کشور به انجام رسیده است.

برد رادار ملی در حدود 450 کیلومتر است که آن را در رده رادارهای برد بلند هشدار زودهنگام قرار می دهد. آنتن رادار آن ساختاری سه تکه و میله ای-شبکه ای دارد. در نتیجه از جرم آنتن کم شده و مقاوت آن در مقابل باد نیز مناسب است. این رادار از نوع ثابت است که در مواضع مشخص راداری نصب شده و به نظر می رسد که نوع نیمه متحرک یدک شونده نیز داشته باشد.

کاشف-1

به گزارش مشرق، کاشف-1 راداری تمام متحرک، میانبرد، در باندS با برد بیشینه 150 کیلومتر و سقف 14هزار متر بوده و عملکرد آن دو بعدی است به این معنی که دو مختصه مکانی هدف را نسبت به خود می سنجد که شامل فاصله مستقیم و زاویه بوده و پس از پردازش، مختصات x و y آن را نمایش می دهد که احتمالاً مربوط به فاصله افقی و ارتفاع است.

کاشف-1

این رادار که با نام TM-ASR-1 نیز معرفی شده است توان خروجی 800 کیلووات داشته و با توجه به برد خود به عنوان رادار هشدار ثانویه بکار می رود. با توجه به فرکانس مورد استفاده، کاشف توانایی کشف اهداف با سطح مقطع راداری پائین مانند پهپادهای کوچک و موشک های کروز را هم دارد. برای تضمین عملکرد بالای کاشف در فضای نبرد قابلیت مقابله با جنگ الکترونیک(ECCM) نیز برای آن ایجاد شده است.

کاشف-1 در زمینه تصویر؛ سامانه نصب شده روی خودروی جلویی نیز ظاهراً یک رادار است

پس از کشف هدف و ردیابی آن، رادار اطلاعات را به مرکز فرماندهی و کنترل ویا آتشبارهای پدافند هوایی ارسال می کند. آنتن این رادار که از نوع سهموی(Parabolic) است قابلیت گردش 360 درجه و با سرعت های دورانی 3، 6 یا 12 دور بر دقیقه را به تناسب موقعیت راهکنشی(تاکتیکی) و حضور تهدیدات در منطقه مدنظر دارد. کاشف همچنین نقشه ای از کلاتر(بازتاب های عوارض سطحی) داده و می تواند مناطق حساس را به صورت تقویت شده در نمایشگرهای چندمنظوره خود نمایش دهد. کاشف توانایی کشف اولیه بیش از 100 هدف و ردیابی در حین جستجوی 20 هدف را دارد.

تمامی زیرسامانه های این رادار شامل مولد برق، اتاق خدمه و سامانه های پردازش و کنترل و ارتباطات و اجزای مکانیکی بازکردن و حرکت دادن رادار در یک کامیون مستقر شده اند که یکی از عوامل تحرک بالای این مجموعه است. قابلیت این رادار در آماده شدن به کار و یا خروج از وضعیت کاری برای حرکت به منطقه ای دیگر بسیار بالا بوده و در زمان کمتر از 30 دقیقه آماده به کار می شود. متوسط زمان بین دو ایراد در کاشف-1 بیش از 1000 ساعت و متوسط زمان لازم برای تعمیر ایراد در آن کمتر از 30 دقیقه است. در نتیجه علاوه بر افزایش اطمینان پذیری آن، کارکردن و تعمیرات لازم نیز در زمان کوتاهی انجام شده و رادار به چرخه عملیاتی باز می گردد. این رادار در محیطی با سرعت باد 25 متر بر ثانیه(90 کیلومتر بر ساعت) و رطوبت 95% توانایی کارکرد دارد.

کاشف-2

نسل دوم از این خانواده از رادارهای ایرانی، کاشف-2 است که با بهسازی های مختلف بر روی کاشف-1 بوجود آمده است. برد نهایی این رادار تا 200 کیلومتر بوده که حدود 33% افزایش  نسبت به نسل قبلی را نشان می دهد. کاشف-2 توانایی ردگیری و ثبت اطلاعات تا 1000 هدف را دارد که افزایش 900 درصدی آن نسبت به نمونه پیش از خود بسیار قابل توجه است. همچنین برق مصرفی آن 30 کیلووات است.

فرستنده و گیرنده در این رادار کاملاً از زیرسامانه هایی با فناوری حالت جامد بهره مند شده اند که باعث افزایش قابلیت های عملیاتی و همچنین افزایش اطمینان پذیری زیرسامانه های مربوطه می شود. از اینرو قطعاً فاصله بین دو بروز ایراد در کاشف-2 بیشتر از نسل قبلی شده است.


آنتن رادار کاشف-2


یک تفاوت مشهود ظاهری در دو نسل کاشف، آنتن رادار آنها است که در نسل دوم به جای آنتنی با سطح یکپارچه از سطح مشبک استفاده نموده اند. هر دو نوع آنتن ها از سه تکه متصل به هم تشکیل شده اند که در حال حرکت از هم باز شده و در طرفین و بالای خودروی حامل قرار می گیرند.


کاشف-2 با آنتن های جمع شده در حال حرکت در رژه


آنتن کاشف-2 به دلیل مشبک بودن، جرم کمتری داشته و در نتیجه به توان الکتریکی کمتری برای چرخش نیاز دارد و دوام اجزای متحرک آن نیز بیشتر گردیده و مقاومت آن در برابر باد نیز تا حدودی بهبود می یابد.


کاشف-2؛ تفاوت هایی با آنتن معمول تر کاشف-2 دیده می شود


در مجموع رادارکاشف-2 به عنوان نمونه ای میانبرد، پرتحرک، سرعت آماده شدن بالا، ظرفیت عملیاتی بالا و قیمت مناسب که ساخت تعداد کافی از آن را ممکن می سازد در حلقه های میانی پدافندی قابلیت استقرار در نواحی مختلف را داشته و با توجه به اتصال از طریق خطوط امن انتقال داده به شبکه یکپارچه کنترل و فرماندهی هوشمند مرتبط بوده و پوشش کارآمدی را به وجود می آورد.

خانواده رادارهای کاشف علاوه بر کاربرد به فرم مونواستاتیک در رژه نیروهای مسلح به صورت گیرنده و فرستنده جدا از هم نیز مشاهده شده اند که نشان دهنده استفاده از این رادارها در شبکه پدافند هوایی کشور به حالت بایاستاتیک ویا مولتی استاتیک است. البته در قسمت های بعد گزارش نیز یک نوع رادار که عملکرد بایاستاتیک دارد را با جزئیات معرفی خواهیم نمود. در مجموع باید گفت کاشف های ایرانی از اجزای مهم شبکه دفاع هوایی کشور برای ردگیری اهداف پنهانکار بوده و با تحرک بالای خود در نواحی لازم مستقر می شوند.